Odmiana przez przypadki wyrazu: han |
||||||
rzeczownik, rodzaj męski osobowy (chan, tytuł władcy) |
||||||
Przypadki | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga | ||||
Mianownik | kto? co? | han | hanowie / hany depr. |
|||
Dopełniacz | kogo? czego? | hana | hanów | |||
Celownik | komu? czemu? | hanowi | hanom | |||
Biernik | kogo? co? | hana | hanów | |||
Narzędnik | z kim? z czym? | hanem | hanami | |||
Miejscownik | o kim? o czym? | hanie | hanach | |||
Wołacz | o! | hanie | hanowie / hany depr. |
|||