| Odmiana przez przypadki wyrazu: han |
||||||
| rzeczownik, rodzaj męski osobowy (chan, tytuł władcy) |
||||||
| Przypadki | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga | ||||
| Mianownik | kto? co? | han | hanowie / hany depr. |
|||
| Dopełniacz | kogo? czego? | hana | hanów | |||
| Celownik | komu? czemu? | hanowi | hanom | |||
| Biernik | kogo? co? | hana | hanów | |||
| Narzędnik | z kim? z czym? | hanem | hanami | |||
| Miejscownik | o kim? o czym? | hanie | hanach | |||
| Wołacz | o! | hanie | hanowie / hany depr. |
|||
