Odmiana przez przypadki wyrazu: goniec |
||||||
rzeczownik, rodzaj męski osobowy (osoba roznoszonąca korespondencję, rozkazy itp.) |
||||||
Przypadki | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga | ||||
Mianownik | kto? co? | goniec | gońcy / gońce depr. |
|||
Dopełniacz | kogo? czego? | gońca | gońców | |||
Celownik | komu? czemu? | gońcowi | gońcom | |||
Biernik | kogo? co? | gońca | gońców | |||
Narzędnik | z kim? z czym? | gońcem | gońcami | |||
Miejscownik | o kim? o czym? | gońcu | gońcach | |||
Wołacz | o! | gońcu, gończe | gońcy / gońce depr. |
|||