| Odmiana przez przypadki wyrazu: goniec |
||||||
| rzeczownik, rodzaj męski osobowy (osoba roznoszonąca korespondencję, rozkazy itp.) |
||||||
| Przypadki | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga | ||||
| Mianownik | kto? co? | goniec | gońcy / gońce depr. |
|||
| Dopełniacz | kogo? czego? | gońca | gońców | |||
| Celownik | komu? czemu? | gońcowi | gońcom | |||
| Biernik | kogo? co? | gońca | gońców | |||
| Narzędnik | z kim? z czym? | gońcem | gońcami | |||
| Miejscownik | o kim? o czym? | gońcu | gońcach | |||
| Wołacz | o! | gońcu, gończe | gońcy / gońce depr. |
|||
