Odmiana przez przypadki wyrazu: amant rzeczownik, rodzaj męski osobowy |
||
| Przypadki | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
| Mianownik kto? co? |
amant | amanci / amanty depr. |
| Dopełniacz kogo? czego? |
amanta | amantów |
| Celownik komu? czemu? |
amantowi | amantom |
| Biernik kogo? co? |
amanta | amantów |
| Narzędnik z kim? z czym? |
amantem | amantami |
| Miejscownik o kim? o czym? |
amancie | amantach |
| Wołacz o! |
amancie | amanci / amanty depr. |
